İÇİME DOĞAN IŞIK
Kim bilir belki de
evimizi öldüren mevzilerde silah çekerken sen
bir çocukluk kederinde uyuşurdum
ölümler geçerdi iç çekişimden
Ta o zamandan bilirdim
bir gün ruhumu çalacağını
Ben merdiven aralıklarına kaçıp
aile cinayetleri için ağlarken
geleceğe ait düşler fısıldardı
içime doğan ışık
Üç melek zuhur etti
Biri kızıl bir lale getirdi
ikincisi senden bir buse
üçüncüsünün boştu elleri
sıkılarak baktı yüzüme
Sonra şehitlerin hortlakları
kanlı giysileriyle koştu ardımdan
Tarih öğretmenim
cennet kapısında yalan okudu.
Öyle çok öyle çok bekledim ki seni
ıssız Babil kulelerinde
Çıkar asker giysilerini
ve yanıma gel
ölmüşlerin ruhundan üç çocuk ver bana
Biri acıları unuttursun
diğeri toprağı avutsun
üçüncüsü şehri dolaşsın geceleri
ağlayan annelerin elini tutsun
THE LIGHT RISING INSIDE ME
Who knows perhaps
while you shot from the barricades
that killed our house
I used to mellow into childish sadness
deaths passing through my deep sighs
I knew back then
one day you would steal my soul
While I ran off to the spaces between stairs
crying over family murders
it whispered dreams of the future
the light rising inside me
Three angels appeared
one brought a red poppy
the second a gentle kiss from you
the third was empty handed
embarrassed looked me in the face
And then the ghosts of martyrs
chased me in their blood soaked clothes
my history teacher
read out lies at the gates of Heaven
I waited for such a long long time for you
in desolate Babylon towers
Take off your soldier’s clothes
and come close to me
give me three babies from the souls of the dead
One to make me forget all pain
the other to console the earth
the third to wander the city in the night
and hold crying mothers by the hand
(Traducción del turco de Aydin Mehmet Ali)
LA LUZ QUE CRECÍA EN MI INTERIOR
Alguien tal vez sepa
que mientras disparabas desde las barricadas
que pusieron fin a nuestro hogar
yo solía madurar con tristeza infantil
las muertes que traspasaban mis profundos suspiros
En el fondo sabía entonces
que un día robarías mi alma
Mientras huía al hueco de la escalera
llorando por los asesinados de la familia
la luz que crecía en mi interior
susurraba sueños de futuro
Aparecieron tres ángeles
uno traía una roja amapola
el segundo un dulce beso tuyo
el tercero tenía las manos vacías
y me miraba a la cara avergonzado
Después los fantasmas de los mártires
me perseguían con su ropa empapada en sangre
mi profesor de historia
en voz alta leía mentiras a las puertas del Cielo
Y te esperé durante mucho tiempo
en las torres desoladas de Babilonia
Despójate de tu uniforme de soldado
y acércate a mí
dame tres niños de las almas de los muertos
Uno para hacerme olvidar tanto dolor
otro para dar consuelo a la tierra
el tercero para que vague en la noche por la ciudad
y sostenga la mano de las madres que lloran
(Traducción del inglés de Isabel Miguel)